(മനസ്സ് കുട്ടിത്തത്തിലേക്ക് വഴുതി മാറുന്നു. ചിലരൊക്കെ പറയുന്നു അതൊരു അനുഗ്രഹമാണെന്ന്. ശരിയാവാം, കുട്ടിത്തമാണ് സൌഭാഗ്യം . കുട്ടികളാണ് സമ്പാദ്യം. 'പാല്പായസ'ത്തിനു ശേഷം കുട്ടികള്ക്കു വേണ്ടി ഞാന് ചിലത് കുത്തിക്കുറിക്കുന്നു. അതിന് 'പൂക്കാവടി' എന്ന് പേരും ഇട്ടിരിക്കുന്നു. എഴുതിയവയില് ചിലത് ഇവിടെ പോസ്റ്റ് ചെയ്യുകയാണ്. വിലപ്പെട്ട അഭിപ്രായങ്ങളും, നിര്ദ്ദേശങ്ങളും, വിമര്ശനങ്ങളും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.)
1.വണ്ടിന്പാട്ട്
-------------------
വണ്ടുണ്ട് മുരണ്ടു വരുന്നു
വന്നൊരു ചെണ്ടിന് മണ്ടേല് പാടുന്നു
വണ്ടിന് പാട്ടിലുമുണ്ടെ,ന്തുണ്ട് ..?
ഉണ്ടുണ്ടതിലും താളമുണ്ട്
2. പേട്
-------------------
കാടൊക്കെ നാടായാല്
നാടൊക്കെ പേടാകും
3.അവസ്ഥ
------------------
മാമ്പൂ നിറഞ്ഞൊരു മാവ്
മരതകം ചാര്ത്തിയ തേരു്
മാങ്കനിയായാല് മഹാപൂരം..
മാഞ്ചോട് ചുറ്റും പുരുഷാരം
മാമഴ വന്നാല് മാങ്കനി തീര്ന്നാല്
മാവിന് പിന്നെ കണ്ണീരു്..
4.കൊത്തുപമ്പരം
---------------------
തൊന്തരവായിത്, പമ്പരമൊന്ന്
കൊത്തിക്കൊത്തി ചില്ലൊന്നു പൊട്ടി
അമ്മ വടിയും കൊണ്ടോടി വരുന്നു
പുക്കാറായല്ലൊ, വയ്യാവേലി!
5.അടിച്ചു പൊളി
-----------------
അടിച്ചു പൊളിച്ചാല്..
ഇടിച്ചു തകരും.
Sunday, February 20, 2011
Wednesday, February 2, 2011
വെള്ളാരംകല്ലുകള്
മനസ്സില് നിറയെ വെള്ളാരംകല്ലുകള്
ശുഭ്രവും മുഗ്ധവുമായ ഒരായിരം വെള്ളാരംകല്ലുകള്
വെണ്മേഘ വിതാനം പോലെ
മഞ്ഞു പുതഞ്ഞ സമതലം പോലെ
ലാവണ്യ സാന്ദ്രമാം വെള്ളാരംകല്ലുകള്..
ഞാനാ സ്നിഗ്ധതകളിലങ്ങനെ മുഴുകിയിരിയ്ക്കെ
അതിണ്റ്റെ സുഭഗ ചാരുതയില് ലയിച്ചിരിക്കേ -
എവിടെ നിന്നോ ഒരു കാക്ക
കരിംഭൂതക്കെട്ടുപോലെ ഒരു കാക്ക -
കാക്ക പറന്ന് പറന്ന് വന്ന് വെള്ളാരത്തിട്ടിലിരുന്നു
കള്ളദൃഷ്ടികള്കൊണ്ടത് ഇടം വലം നോക്കി
അവിടമാകെ തത്തിക്കളിച്ച് കൊത്തിപ്പെറുക്കി
പിന്നെ എപ്പോഴോക്കെയോ കാഷ്ഠം തൂറ്റി
കാലത്തിണ്റ്റെ കറുത്ത മാറാപ്പുപോലെ
കാലണ്റ്റെ കരാളമാം കാലടികള്പോലെ...
വെള്ളാരംകല്ലുകളില് കാക്കക്കാഷ്ഠം സ്ഖലിച്ചു കിടന്നു .
**************
ശുഭ്രവും മുഗ്ധവുമായ ഒരായിരം വെള്ളാരംകല്ലുകള്
വെണ്മേഘ വിതാനം പോലെ
മഞ്ഞു പുതഞ്ഞ സമതലം പോലെ
ലാവണ്യ സാന്ദ്രമാം വെള്ളാരംകല്ലുകള്..
ഞാനാ സ്നിഗ്ധതകളിലങ്ങനെ മുഴുകിയിരിയ്ക്കെ
അതിണ്റ്റെ സുഭഗ ചാരുതയില് ലയിച്ചിരിക്കേ -
എവിടെ നിന്നോ ഒരു കാക്ക
കരിംഭൂതക്കെട്ടുപോലെ ഒരു കാക്ക -
കാക്ക പറന്ന് പറന്ന് വന്ന് വെള്ളാരത്തിട്ടിലിരുന്നു
കള്ളദൃഷ്ടികള്കൊണ്ടത് ഇടം വലം നോക്കി
അവിടമാകെ തത്തിക്കളിച്ച് കൊത്തിപ്പെറുക്കി
പിന്നെ എപ്പോഴോക്കെയോ കാഷ്ഠം തൂറ്റി
കാലത്തിണ്റ്റെ കറുത്ത മാറാപ്പുപോലെ
കാലണ്റ്റെ കരാളമാം കാലടികള്പോലെ...
വെള്ളാരംകല്ലുകളില് കാക്കക്കാഷ്ഠം സ്ഖലിച്ചു കിടന്നു .
**************
Subscribe to:
Posts (Atom)